Φάντασμα

Σα φάντασμα γυρνώ εδώ και καιρό, πηγαίνοντας σε τόπους που έχω, βέβαια, επιλέξει. Χώνοντας τη μούρη μου σε χιλιάδες σελίδες βιβλίων κι άλλοτε απλές σελίδες φρεσκοτυπωμένες από κάποιον εκτυπωτή. Δεν έχω χρόνο για πολλά, μα ούτε και για λίγα. Η σκέψη μου βολοδέρνει σε κάποια σκηνή θεάτρου κι από κει γρήγορα γρήγορα σε κάποια αγαπημένα πρόσωπα - πολύ αγαπημένα, όμως, κι αυτό είναι όλο. Δεν πέρασε και πολύς καιρός από το ατύχημα που είχα και την εγχείρηση που υπέστη. Τρέχω και κάποτε, κάποτε φτάνω κάπου. Πέρασα να πω ένα "γεια" και ένα "να είστε καλά".

( Επειδή ο χρόνος είναι λίγος, τις φωτογραφίες πια τις βγάζω οδηγώντας. Ιδού μία βροχερή. Δρόμος Γιαννιτσά - Γαλατάδες, Μάρτιος 2009.)