%23001.jpg)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
penciland - η μολυβοχώρα, γη ελεύθερης έκφρασης ιδεών, ξύστε τα μολύβια σας
Πληροφορίες
Ετικέτες
Ιστολόγια στα οποία βρίσκω ενδιαφέροντα πράγματα
- aeglie
- akamas
- aliki
- amelie
- anna
- auburn kate
- demon
- flora
- freedula
- gerasimos
- giannis kafatos
- greek music
- mania
- melissoula
- meropi
- microsoult
- mikros fokion
- nhfalia methh
- oneiromageiremata
- pastaflor
- roadartist
- seagull
- spring
- spyros vlahos
- tulipa nera
- vrakas kostas
- wert01
- whispering planet
- βασιλική ν.
- ΒΙΒΛΙΟΚΑΦΕ
- δενδρογαλή
- δεσποινάριον
- μαργαρίτα
- νονά
- π. λίβυος
- περίπλους
- σπουργίτι
- τα άσπρα κοχύλια
...για το θέατρο
...για τον κινηματογράφο
...για τη φωτογραφία
...για το graffity
Οι ΓεΛοιΟΓΡαφίΕΣ μΟΥ
37 σχόλια:
Γιώργο,
θα το ξαναπώ. Τι ωραίες φωτογραφίες που βγάζεις!
Που λες, και εγώ πήγα στη Νέα Υόρκη, για τουρισμό, όμως. Όμως, κι εγώ πήγαινα όπως κι εσύ με τα γνωστά αντιαμερικανικά αισθήματα (πήγα ψιλοπιεσμένη, γιατί εγώ προτιμούσα να πάω Αφρική ή Ασία... αλλά η παρέα δεν θα το άντεχε)...
Λοιπόν, επιστρέφοντας είχα τις ίδιες περίπου σκέψεις με σένα.
Σε όλα, μα όλα συμφωνώ!
Και προσθέτω κάτι:
Μου έκανε εντύπωση το χιούμορ των Αμερικάνων και η απλότητά τους. Για παράδειγμα, ψώνιζα φρούτα από υπαίθριο πωλητή και όλοι όσοι όταν δίπλα μου (άγνωστοι μεταξύ τους) μιλάγανε, σχολιάζανε... κάτι είπε κάποιος - δε θυμάμαι τι - κάτι πολύ αστείο και αρχίσαμε να γελάμε όλοι λες και είμασταν φίλοι από το δημοτικό σχολείο! Τα μάτια μας, δηλαδή, επικοινωνούσαν τόσο ωραία... Ένιωθα ότι ήμουν και εγώ αδερφή τους, ας πούμε. Αυτό πολύ το ευχαριστιόμουν. Και το ένιωθα συνέχεια. Να γιατί μπορούν να επιβιώνουν τόσες φυλές μαζί σε αυτήν την πραγματικά ξενύχτισσα πόλη.
(Μα, αδερφέ μου, 3 η ώρα τη νύχτα και να μπορείς να κάνεις μασάζ στην Times Square από μασσέρ του... πεζοδρομίου;)
Όσο για τους TWINS πήγαμε κι εμείς. Εκεί φάγαμε το ωραιότερο cheesecake του ταξιδιού. Ένας ψιλο-ίλιγγος σε έπιανε πάντως αν πήγαινες άκρη στα τζάμια, έτσι;
Κλείνω με το υπέροχο περιστατικό που περιέγραψες με τον Τούρκο. Εντάξει, για κάτι τέτοιες στιγμές αξίζει να ταξιδεύει κανείς...
Καλή σου μέρα Γιώργο
και καλή εβδομάδα!
Συνυπογραφω την αρχή του προηγούμενου σχολιου. Οι φωτογραφίεςσου είναι πολύ καλές. Συγχαρητήρια. Δεν εχω υπολογιστη σοτ σπίτι και τσαντίζομαι που πρεπει να καταστρώσω ολοκληρο σχέδιο για να φορτωσω τις φωτος απ΄το κινητό μου. Και τωρα που το σκεφτομαι θα ήταν πολυ χρησιμο να αναρτησω ενα οδοιπορικό απ΄την σκουπιδοΑθήνα! Δν εχω ταξιδεψει εξωτερικό. Ποτε μεχρι τώρα. και με τομυαλό του Σωκρατη που κουβαλάω, δεν το βλέπω να γίνετια και στο με΄λλον. Αν και ποτε δεν ξέρεις.. οσο γιατη παρατήρηση σου σχετικά με την ασχετοσύνη των μέσων Αμερικανων με τη πολιτική και το ότι η νεά Υόρκη μοια΄ζει με εντελώς διαφοερτική χώρα, συμφωνώ απολύτως! Το ίδο ακριβως διαβασα χτες σε ενα κείμενο στο Κ της Καθημερινής, απ΄τον Αρη Χατζηστεφάνου. Α! και οι φωτος σου δεν βλεπω τι εχουν να ζηλεψουν απ΄αυτες που κοσμουν τα περιοδικά.Well done.
Γιώργο καλησπέρα..
Πολύ χάρηκα την 'ξενάγηση' σου και πάρα-πάρα-πάρα-πολύ τις φωτογραφίες
, αυτό ειναι ενα ταξιδι που σιγουρα θα πρεπει καποια στιγμη να το ζησω..Σας ζηλεύω εσάς τους πολυταξιδεμένους..
Εύχομαι να αξιωθώ στη ζωή μου να πάω σε αρκετά μέρη..ειναι ενα ονειρο μου..Ξέρεις τα όνειρα μου αρκετά..δεν ξέρω τι θα πρωτοπρολάβω να κάνω.. :)
Αν μου επιτρέπεις μόνο μία επισήμανση..ανάμεσα σε διάφορα ντοκιμαντέρ που ανα καιρούς παρακολουθώ, είχα δει και ενα για τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Οπου έλεγε και τεκμηρίωνε οτι το αγαλμα της Ελευθερίας έχει εμπνευστεί απο τον Κολοσσαίο της Ρόδου, που υπήρχε στην είσοδο του λιμανιού της.., και οχι απο το άγαλμα της Αθηνάς. Απλά το αναφέρω επειδή τώρα το θυμήθηκα.
Υπέροχο ποστ. Να μας ταξιδεύεις έτσι συχνότερα, καλή εβδομάδα :)
Δεν έχω πάει, αλλά θέλω! Σαν τρελή!! Ο αντιαμερικανισμός, αντιαμερικανισμός, αλλά και η περιέργεια, περιέργεια...
Πάντως ναι, η ενδοχώρα της Αμερικής είναι αρκετά πίσω σε σχέση με τις μεγαλουπόλεις της, όπως η Νέα Υόρκη. Άσε που μάλλον η Νέα Υόρκη δεν πρέπει να θεωρείται πόλη της Αμερικής, πόλη του κόσμου είναι καλύτερα.
Ευχαριστούμε για τη βόλτα και για τις φωτογραφίες. Ειδικά με τις ασπρόμαυρες είναι σαν να ακούω το Φρανκ Σινάτρα από πίσω να τραγουδάει :))
Χμμμ... κι άλλο κοινό!
Μου θυμίζεις έντονα μια φίλη μου από την Κρήτη, φιλόλογο, σου μοιάζει κιόλας λίγο. Χρησιμοποιούσε τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιείς και συ, είχε την ίδια έκφραση και με αποκαλούσε... αδελφό της.
@ auburn kate: Σου εύχομαι να ταξιδέψεις πολύ, είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
@ roadartist: Μη ζηλεύεις sweetartist, εσύ ταξιδεύεις κάθε μέρα. Όσον αφορά στην Αθηνά το λέω γιατί στο πρόσφατό μου ταξίδι στην Αθήνα, επισκέφτηκα τον Παρθενώνα γιατί είχα μαζί μου το γιο μου που δεν είχε ξαναπάει. Πήραμε λοιπόν ξεναγό για την περιήγηση κι εκείνη μας είπε αυτό που έγραψα. Με κάθε επιφύλαξη βέβαια.
Αν κάποια στιγμή βρεθείς στον Παρθενώνα εκεί στο περίπτερο πριν τα Προπύλαια ζήτησε την Ειρήνη την ξεναγό (μια νέα κοπέλα είναι) και ρώτησέ την να βγούμε κι οι δυο από την περιέργεια. Για μένα είναι δύσκολο από δω. Πάντως τώρα που το σκέφτομαι ταιριάζει και η εκδοχή του κολοσσού λόγω όγκου και θέσης στην οποία βρίσκεται.
@ δενδρογαλή: Πράγματι, πόλη του κόσμου της ταιριάζει καλύτερα. Τώρα αν σου πω ότι όλη την ώρα σιγοσφύριζα το τραγούδι του Σινάτρα New York New York και ήθελα να το βάλω και μουσικό χαλί σε αυτή την ανάρτηση, αλλά δεν ξέρω τον τρόπο γιατί τεχνολογικά βρίσκομαι στην εποχή του Νεάντερταλ θα με πιστέψεις;
Γιώργο μου έπεσες στην περίπτωση.. συχνή επισκέπτρια της περιοχής.. Εχτές στη Πλάκα ήμουν..και τώρα που το σκέφτομαι και το Σάββατο το βράδυ στην Δ. Αρεοπαγίτου βόλταρα με φίλους! :) Έχω τρέλα με το μέρος.. με αναζωογονεί περίεργα..
Τέλοσπαντων θα το ψάξω και θα σε ενημερώσω τότε.
Οσον αφορά τα ταξίδια.. μακάρι και τώρα να 'έφευγα'..Καλό απόγευμα..
Γιώργο μου,
μου άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες σου. Δεν έχω ξαναπάει στην Αμερική και είμαι πολύ ενθουσιασμένη που θα πάω. Περισσότερα όταν γυρίσω
Θα μπορουσα να γραψω κατεβατα πανω σ' αυτο το θεμα καλε μου Γιωργο. Δε θαθελα ομως να εκμεταλλευτω τη φιλοξενια και να το παρακανω. Σε γενικες γραμμες συμφωνω αλλα θα σταθω σε μερικα σημεια με μερικα σχολια.
Κατ' αρχας ειναι δυσκολο να ορισεις τον "μεσο αμερικανο" Στην Αμερικη υπαρχει μια νοοτροπια στην ανατολιξκη ακτη που επισκεφτηκες, αλλη στη δυτικη ακτη, μια τριτη ενδιαμεσα στο κεντρο και μια τεταρτη στο νοτο. Μπορουμε να αναφερθουμε στο μεσο Νεουορκεζο θα ηταν πιο ρεαλιστικο.
Δε ξερω πως κατεληξες στο συμπερασμα οτι ο μεσος αμερικανος δε ξερει που βρισκεται η Ελλαδα. Μου εχει τυχει κι εμενα να γνωρισω μεμονωμενες περιπτωσεις και περισσοτερο οταν ημουν στο Οχαιο, αλλα σκεψου το εξης. Αυτο δεν ειναι ιδιο των Αμερικανων μονο. Οσο ξερει για την Ελλαδα ενας Αμερικανος στο Οχαιο τοσο ξερει κι ενας Ελληνας για το Οχαιο. Μιλαμε παντα για τον μεσο πολιτη. Οταν δε μας ενδιαφερει κατι αμεσα, δε το ξερουμε. Ετσι παρ' ολο που κι εγω ετσι σκεφτομουνα στην αρχη (μαλλον για λογους πατριωτικης μου ευθιξιας) τωρα προσπαθω να τα βλεπω πιο αντικειμενικα.
Στεκομαι σε ενα ακομα σημειο. Της παχυσαρκιας. Αυτο μου εκανε εντυπωση κι εμενα. Αποτελεσμα κακης διατροφης. Ξερεις που το παω ε? Γιατι λοιπον κι εμεις παμε να καταληξουμε στο ιδιο σημειο. Ακουω τις στατιστικες για παχυσαρκα παιδια στην Ελλαδα και στεναχωριεμαι, γιατι αφου τα βλεπουμε τα μιμουμαστε (σα λαος);
Κοιτα μπορει να μενω εδω μακρυα αρκετα χρονια, αλλα δεν ειμαι ασχετη με την ελληνικη πραγματικοτητα λογω συνεργασιας με συναδελφους εκει. Και το παραπονο μου (το κρυφο) ειναι αυτο. Γιατι οτι δε μας αρεσει στους αμερικανους, το εχουμε αντιγραψει τρομαρα μας;
Αυτα για αποψε με φιλια καληνυχτας.
Πανέμορφες φωτογραφίες, Μολυβούπολη. Και, αν και δεν έχω πάει ποτέ Αμερική, νομίζω ότι η Νέα Υόρκη θα μου ταίριαζε γάντι. Με την ιδιοσυγκρασία "δωματίου" μου! lol Ναι, οι Αμερικανοί δεν έχουν ιδέα από εξωτερική πολιτική. Και δεν τους νοιάζει και δεν την καλύπτουν τα ΜΜΕ! Δε τα αφήνουν...
Καλή βδομάδα
καλημέρα Γιώργο, ωραίες οι φωτό σου! μ' εβγαλαν από το &^*)%$#γραφείο που είμαι από τις 5.30 το πρωί χωρίς κάνω τίποτα!!! ευτυχώς γιατί έτσι ταξίδεψα στη δική σου Νέα Υόρκη! (δυστυχώς δεν έχω πάει ακόμη!)ελπίζω όμως! ΠΟλλές φορές το λέγαμε με το Σούλτα, αλλά δε μας έκατσε. Ποτέ όμως δεν ξέρεις πότε θα σου κάτσει ε!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos
Νέα Υόρκη = ΤΕΛΕΙΑ. Οι Αμερικανοί μια χαρά άνθρωποι είναι και όσο τους είδα κατά τις διακοπές μου εκεί και περισσότερο από τη συναναστροφή μου μαζί τους στη δουλειά. Τώρα αυτό που διαλέξαν 2 φορές το Μπους για πρόεδρο άλλο θέμα...εδώ οι έλληνες ψήφισαν το Μητσοτάκη
Πολύ καλές φωτογραφίες φίλε. Για τους ίδιους τους Αμερικανούς έχω μόνο εντυπώσεις, αφού ακόμα δεν έχω ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη, κάτι που ελπίζω να κάνω πριν τα βαθιά γεράματα μου απαγορεύουν υπερατλαντικά ταξίδια.
Τα έργα του Woody Allen έχουν μεγάλη πέραση στην Ευρώπη.
Πίστευες ότι ο καπιταλισμός θα άφηνε στο ίδιο του το σπίτι να σκέφτονται περισσότεροι περισσότερο;
@ mania: Θα περάσεις καλά και θα γυρίσεις περισσότερο ενθουσιασμένη.
@ δεσποινάριον: Αγαπητή νονά δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί σου. Είναι τόσο μεγάλη αυτή η χώρα, ώστε να μην μπορούμε να μιλήσουμε για "μέσο" αμερικάνο. Όσον αφορά στη γνώση τους για την Ελλάδα δεν έκανα και καμιά σπουδαία έρευνα, κάποιες συζητήσεις με φίλους ομογενείς και όχι, κάποια τυχαία σχόλια, κάποιες συζητήσεις στους δρόμους κι έβγαλα το συμπέρασμά μου το οποίο, βέβαια, είναι ρηξικέλευθο, γιατί, όπως το είπες, τώρα το συνειδητοποιώ, το έβλεπα από τη δική μου σκοπιά την πατριωτική (μας ενοχλεί να μας αγνοούν οι άλλοι), ενώ εμείς ίσως να είμαστε ακόμη περισσότερο αδαείς για άλλες χώρες και λαούς. Και για την παχυσαρκία θα συμφωνήσω. Τα ποσοστά στην Ελλάδα ανεβαίνουν με ταχύ ρυθμό. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Κρήτης, που γνωρίζω από πρώτο χέρι. Ενώ η κρητική διατροφή είναι από τις καλύτερες του κόσμου (κι έτσι είναι), οι έφηβοι της Κρήτης που έχουν απομακρυνθεί απ΄αυτήν είναι οι πιο παχύσαρκοι στην Ελλάδα (κι αυτό ακριβές είναι).
Πολύ λυπηρά όλα αυτά και δε βλέπω και προσπάθειες βελτίωσης ούτε για να γίνει γνωστή η χώρα μας για το νεώτερο πολιτισμό της, ούτε για τις διατροφικές της συνήθειες.
Καλή σου μέρα (εδώ είναι βράδυ, όπως λέμε: μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά).
@ demon: χαίρομαι να σε βλέπω να περνάς κι απ' το δωμάτιό μου. Μην παρεξηγιέσαι για το δωμάτιο, ούτως ή άλλως ήταν μεταφορικό. Μου φαίνεται ότι έχεις ψυχή ταξιδιάρα και γι' αυτό δε νομίζω ότι θα σου ταίριαζε γάντι η Νέα Υόρκη μόνο. Πιο πολύ θα σου ταίριαζε να μπορείς να πηγαίνεις πότε στη Νέα Υόρκη, πότε στην Πράγα, πότε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, πότε στο Παρίσι και κάποτε να επιστρέφεις στην Αθήνα (δεν επέλεξα τυχαία τις πόλεις).
@ giannis kafatos: Αν το θέλεις Γιάννη κάποια στιγμή θα σου κάτσει και στο εύχομαι. Χαίρομαι αν συνέβαλα λίγο να περάσεις λιγότερο άχαρα στο γραφείο.
@ melissoula: ...τελικά οι άνθρωποι είναι καλοί παντού, οι επιλογές τους όμως... και μη χειρότερα...
@ microsoult: Ε, δεν πιστεύω ότι μέσα στα επόμενα 122 χρόνια (μετά ναι θα έχεις γεράσει) να μην μπορέσεις να επισκεφτείς το Αμέρικα (το βόρειο γιατί από το νότιο έχεις πάρει γεύση).
@ spyros vlahos: Το πίστευα γιατί τους έχω ικανούς για μεγάλα λάθη.
Κάνε μου, όμως, μια αναφορά της βαθύτερης σκέψης σου.
χωρις να διαβασω τπτ και απο της φλωρας το μπλογκ , γλυστρισα εδω (συγκινημενη) να σου αφησω μια Καλησπερα.
τωρα που βρηκα το μπλογκ σου θα ερχομαι.
(και περαστικα σας)
ανταποδίδω την μπλοκοεπίσκεψη
και βρίσκω ενα λημέρι γεμάτο
απίθανες φωτογραφίες!!
να σαι καλά και καλή αυριανή!
@ aliki: Άφησες το πάρτυ κι ήρθες για να με καλησπερίσεις; Μεγάλη μου τιμή και καλώς όρισες aliki, ευχαριστώ για τις από καρδιάς ευχές σου.
@ nhfalia methh: Σε καλοσωρίζω κι εγώ με τη σειρά μου στην blog-o-σχεδία μου. Νομίζω πως θα κάνουμε καλή παρέα.
Τι γεύση σου άφησε τελικά το Μεγάλο Μήλο; Κι αν έβαφες την πόλη ένα χρώμα ποιο θα ήταν;
Γιώργο μου καλέ,
πήγα στη Νέα Υόρκη το 2000 και είναι ένα ταξίδι που θα μου μείνει αξέχαστο. Αν με ρωτήσεις ποιές πόλεις μου άρεσαν στα ταξίδια μου η Νέα Υόρκη είναι σίγουρα μέσα στις τρεις πρώτες. Θέλω να ξαναπάω. Το μόνο που σκέφτομαι είναι το μακρύ ταξίδι.
Και ναι πρόσεξα τους πολύ χοντρους και ένιωσα κι εγω για πρώτη φορά ότι δεν είμαι για πέταμα (είμαι λίγο στρουμπουλή, αλλά όχι αυτό που αντίκρισαν τα ματάκια μου εκεί)
Ωωωωωωωωωω !!!
Η pastaflor στη φτωχική μου blog-o-σχεδία. Κάτσε στο καλό σκαμνί, κάτσε να γυρίσω και το πανί να μη σε χτυπάει ο ήλιος, έχω και γλυκό του κουταλιού, καλώς όρισες.
Η γεύση που μου άφησε το μεγάλο μήλο ήταν γλυκιά, γιατί ένα σοβαρό ζήτημα είχε αίσια κατάληξη (πρέπει να ξαναπάω για να σου πω στα σίγουρα). Το χρώμα που είχε η πόλη ήταν το πράσινο του χαλκού, αν την έβαφα εγώ θα πρόσθετα δυο τρία γήινα χρώματα (κεραμιδιά, ανοιχτή ώχρα και τέτοια).
Η σχεδία μου δεν έχει ανέσεις σαλονιού προσφέρει όμως ωραία θέα και σιωπή, ελπίζω να σε βλέπω.
@ meropi: Κι εγώ το 2000 ήμουν εκεί meropi κι ευχαρίστως θα ξαναπήγαινα, αλλά είμαι της άποψης, επειδή η ζωή είναι μικρή, κάθε φορά να πηγαίνω κι αλλού.
Ευχαριστώ που πέρασες καλή μου meropi. Πολύ ενδιαφέρουσα η τελευταία σου ανάρτηση για τους "άγιους πατέρες". Παρακολουθώ τη συζήτηση από κοντά.
Λιγο ελειψε να βρισκομαι στην Βοστωνη αντι εδω Γερμανια!
Ταξιδευω γενικα συχνα πυκνα!Εχω να πω ενα!Τιποτα δεν ειναι πλεον ομως, οπως
ηταν χθες!Ολα εχουν αλλαξει!Οι ταμπελες του αυτοι ειναι ετσι...ξεθωριασαν!
Στην Βοστωνη καποιος μου ειπε,πως η Ελλαδα βρισκεται διπλα στην τσαινα ταουν!!!Λογικο!Εμεις νομιζουμε πως ειμαστε το κεντρο του κοσμου!Για ρωτα μερικους δικους μας,που βρισκεται για παραδειγμα η Τανσμανια και πες μου!
Εχει δικιο το δεσποιναριον!
Ωραιες οι φωτογραφιες σου!
Φίλε Κώστα συμφωνώ μαζί σου, σε όλα (δυστυχώς).
Καλησπέρα λίαν ανοιξιάτικη.
(και εψαχνα σαν τρελη για σχολια) εχουμε και λεμε: οι φωτογραφιες ειναι τελειε... αυτα που λες ειναι υπεροχα γιατι ο τροπος που τα περιγραφεις ειναι απλα μοναδικος...
τελος θα σου πρότεινα να εβαζες σε καθε φωτογραφια κατω χαμηλα το ονομα σου ή το ονομα του Blog σου γιατι πολυ ευκολα μπορουν να τις εμπορευτουν ... γεια και χαρα!
υγ: δεν ξερω γτ αλλα μου βγαινει να σε λεω καλλιτεχνη!
@ amelie
Συγγνώμη που καθυστέρησα τόσο την απάντηση, αλλά μόλις τώρα είδα το σχόλιό σου. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια μικρή μου. Αυτό που λες για το copyright δεν το είχα σκεφτεί. Μήπως να το ξανασκεφτώ;
Έτσι είναι, Γιώργο. Οι άνθρωποι είναι παντού άνθρωποι. Και μάλιστα σε μια πόλη που μοιράζονται όλες οι φυλές της γης, η δυσπιστία έχει εξαντληθεί. Εκεί, λοιπόν, ο τούρκος και ο έλληνας νιώθουν την αλήθεια τους: είναι αδέλφια. Καλησπέρα. Καλή εβδομάδα.
@ aeglie
Καλησπέρα aeglie. Καλωσήρθες και πάλι, ελπίζω να πέρασες καλά στην εκδρομή σου.
Καλή εβδομάδα.
Δημοσίευση σχολίου