%23001.jpg)
Το θέμα είναι ότι τα "πράγματα" όταν έρχονται, έρχονται όλα μαζί.
Το θέμα είναι ότι είσαι εκπαιδευτικός και μετά το Πάσχα τα σχολεία ζουν μια άλλη ζωή. Μια διαφορετική σχολική ζωή και πρέπει να συμβάλλεις, άν όχι να τη δημιουργήσεις εξ' αρχής. Τα τραγούδια, οι χοροί, τα θέατρα, οι αθλητικές ημέρες πρωταγωνιστούν.
Το θέμα είναι πως πρέπει να κατασκευάσεις, να οργανώσεις, να εμψυχώσεις. Υπάρχουν τόσα παράθυρα στον κόσμο...
αρκεί να ανοίξεις ένα για να μπει φως, να έρθουν οι άνθρωποι κι αμέσως σου ανοίγονται άλλα τόσα.
Έπειτα αλλάζει ο καιρός, αλλάζει κι η διάθεση. Σε κάνει..
να θέλεις να βγεις έξω, η ανοιχτή πόρτα σε καλεί. Δεν κάνεις τα καθημερινά, φεύγεις από τη ρουτίνα, σε χάνουν οι φίλοι σου, τους χάνεις κι εσύ. Μπορεί, όμως, να γνωρίσεις και καινούριους.
Το θέμα είναι ότι
άλλες πάλι φορές θέλεις να παρατηρήσεις τους ανθρώπους την ώρα που...
"εμπορεύονται" τα ιερά των άλλων κι εκπίπτουν, την ώρα που...
κάνουν... διάλειμμα από το τάμα, από αυτό που έχουν ορίσει οι ίδιοι ως τάμα, για να ποζάρουν.
Από την άλλη πάλι υπάρχει και η διαφορετική άποψη για τη ζωή από τη δική σου και πρέπει να χτυπήσεις την πόρτα...
να παρατηρήσεις τα χρώματα και να βεβαιωθείς ότι είναι το ίδιο όμορφα και μέσα.
Να δεις τι μπορείς να δοκιμάσεις από αυτά που σου προσφέρουν οι άλλοι...
"απλόχερα" μπροστά στην πόρτα τους, χωρίς ποτέ να ξεχνάς ότι αυτά που σου προσφέρονται ως δώρα, είναι αυτά που πληρώνεις, τελικά, πολύ πολύ ακριβά.
Το θέμα είναι ότι ενώ ο ήλιος ωθεί σε χαβαλέ και τεμπελιά μερίδα δασκάλων και μαθητών, άλλους τους γεμίζει ένταση και πάθος. Καιρός του σπείρειν και καιρός του θερίζειν, όπως λέει κι ο Σεφέρης μας. Πολλές φορές βέβαια, θέλεις να επιστρέψεις...
στις παλιές αξίες με διαφορετική κάθε φορά διάθεση, να ξαναψάξεις...
να βάλεις το δάχτυλο επί τον τύπο των ήλων.
Κι επιτέλους είσαι άνθρωπος, έχεις αισθήματα, δεν μπορείς να τα κάνεις όλα στην μπάντα με μια κίνηση του χεριού... έτσι... από υποχρέωση ή για την υποχρέωση.
Και το κακό είναι ότι αφοσιώνεσαι σε ό,τι κάνεις, παθιάζεσαι, αμάν πια!
Αλλά όλα αυτά νομίζω δείχνουν ότι οι bloggers είναι πρόσωπα πίσω από τις οθόνες, ειδάλλως κάλλιστα θα μπορούσες να συνομιλείς με ένα ρομπότ ή το χειρότερο... να είσαι ο ίδιος ρομπότ.
Αν είσαι blogger, είναι γιατί είσαι πρώτα άνθρωπος.
Το θέμα είναι ότι τα έχεις ανάγκη όλα αυτά κι έχεις ανάγκη και τ' άλλα.
(φωτογραφίες γ. χρηστινίδης)
63 σχόλια:
Χαίρομαι που ανέβασες νέα ανάρτηση Γιώργο μου.
Τι ωραίες φωτογραφίες είναι αυτές!!! Αν κατάλαβα καλά είχες πάρει τους δρόμους και φωτογράφιζες;;; Μπα μάλλον παλιές είναι...Τώρα έχεις δουλειά στο σχολείο.
@ meropi
Ακριβώς έτσι meropi μου.
Μου αρέσει που αναρωτιέσαι, μετά απαντάς μόνη σου και είσαι και σωστή.
Πολύ όμορφη ανάρτηση. Πολύ όμορφες φωτό. Όσο για τη δουλειά, σε νιώθω απόλυτα ;-)
Πολυ ωραια αναρτηση Γιωργο!
Βρηκα πολλα κρυμενα νοηματα!Και πολλα αλλα,πισω απο ανοιχτες πορτες και παραθυρα!
Για ανοιχτα μυαλα!
Και εγω παραθυρα ανοιγοκλεινω στον υπολογιστη!Για να συναντω ενδιαφεροντες παρουσιες!
Να εισαι καλα φιλε!
Θα τα ξαναπουμε πανω σε αυτο!
..ενδιαφερουσες ειναι το σωστο!
Ατιμη Γερμανια!
@ oneiromageiremata
Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ.
@ vrakas kostas
Ίσως κάποια στιγμή συναντηθούμε από κοντά. Νιώθω ότι έχουμε πολλά να πούμε.
Να είσαι καλά.
Καλημέρα.
Καλώς μας ξανάρθες αρχικά! Σε περιμέναμε..
Ευχαριστώ για το απολύτως κολακευτικό σχόλιο στο blog μου.
Αυτή η ανάρτησή σου πραγματικά μου άρεσε περισσότερο από όλες όσες έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα σε διάφορα ιστολόγια. Γιατί είναι αληθινή. Γιατί αναβλύζει ζωντάνια..
Βρε φωτογράφε, τι ηλιόλουστα πσοτ είναι αυταπ ου ανεβαζεις ρε γαμωτο; κατσε μια στιγμή να φορεσω τα γυαλιά μου γιατι τυφλώθηκα:)))) να εισαι καλά, αν εχεςι παντα έμπνευση και όταν απ΄το πα΄θος της δημιουργιας και τον ενθουσιασμό σου ερχεται να πεις το "ουφ,αμαν πια!" να θυμασαι τη ρηση του Κουν νομίζω: "Το θέατρο είναι η οργάνωση της τρέλας", (νομιζω οτι κατα διασταλιτκη εμηνεία μπορει να χωρεσει σε πολλες τερπνές δραστηριότητες αυτό!)
Πολύ ωραίο το περιεχόμενο της ανάρτησης αγαπητέ συνονόματε και οι φωτογραφίες σου εξαιρετικές! Όσον αφορά στη δουλειά, υπομονή! Καλή βδομάδα!
Το θεμα ειναι οτι βρισκεις ισορροπιες και αυτο ειναι υπεροχο. Το θεμα ειναι οτι εκανες το πιο ομορφο σου ποστ μεχρι τωρα. Το θεμα ειναι οτι το λαδι δεν πηγε χαμενο. Σε φιλω με αγαπη.
Καταπληκτικές φωτογραφίες, ασχολείσαι σοβαρά με το θέμα;
Αν δεν κουνάς, δε ρισκάρεις... δε δημιουργείς.
Σοφά τα λόγια σου!
Καλή βδομάδα Γιώργο!
Εξαιρετικός, λυρικός κι ακριβής. Το πήραμε το μήνυμα
Εύγε φίλε μου! Οι φωτογραφίες είναι εξαιρετικές! Όσο για το περιεχόμενο δεν χρειάζεται να σου πω εδώ πόσες πόρτες πέρασα και κυρίως πόσες πόρτες έφαγα!
ΥΓ. Δυστυχώς στη φάση που βρίσκομαι (της ανακαίνισης ξέρεις) οι μάστορες έχουν λιγότερο ποιητική διάθεση και ότι έχει να κάνει με πόρτες τα αποκαλούν "κουφώματα". Ευτυχώς που υπάρχουν και μερικά blog για να επαναφέρουν τα πράγματα στην τάξη!
@ wert01gf
Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να σε περιμένει κάποιος κάπου.
Ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου.
@ auburn kate
Αχ βρε kate, τι γλυκούλα που είσαι!
Αυτό με τον Κουν δεν το ήξερα, μα το βρίσκω σωστό.
@ spring
Ευχαριστώ Γιώργο.
Καλή εβδομάδα κι από μένα (καθυστερημένα).
@ δεσπινάριον
Πράγματι νονά, προσπαθώ συνεχώς να βρίσκω ισορροπίες κι ενίοτε τα καταφέρνω.
Σ' ευχαριστώ και σε φιλώ.
@ akamas
Ευχαριστώ φίλε μου.
(Σημείωσε σε παρακαλώ ότι όταν μπαίνω στο ιστολόγιό σου δεν μπορώ να διαβάσω τα σχόλια. Μόλις κλικάρω στα σχόλια μου εμφανίζει το μήνυμα: "ΣΦΑΛΜΑ 404 - ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ".)
Με τη φωτογραφία ασχολήθηκα πολύ και σοβαρά. Παλαιότερα είχα δικό μου στούντιο (μόνο στούντιο, όχι φωτογραφείο) και σκοτεινό θάλαμο, όπου εμφάνιζα μόνος μου τα ασπρόμαυρα. Την εποχή των φιλμς είχα καταναλώσει χιλιόμετρα από δαύτα. Έχω περάσει υπέροχες στιγμές στο σκοτεινό θάλαμο νύχτες ατελείωτες.
Με την έλευση των ψηφιακών ξενέρωσα λίγο, μου φαίνονται ψυχρές, αλλά είμαι λάθος σ' αυτό γιατί η μηχανή είναι απλώς το μέσο, ενώ στη φωτογραφία αυτό που μετράει είναι η προσωπική "ματιά" και η αντίληψη.
@ μαργαρίτα
Ευχαριστώ Μαργαριτούλα, να είσαι καλά.
@ spyros vlahos
Ευχαριστώ Σπύρο μου και συγγνώμη αν είμαι ασυνεπής. Ειδικά εσένα σου χρωστώ κάποια σχόλια.
Πάντως σημείωσε ότι ανάμεσα στα προσόντα μου είναι ότι δεν ξεχνώ.
@ microsoult
Ευχαριστώ φίλε μου.
Είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους αποφάσισες να γίνεις άντρας σωστός.
Το να χτίσεις σπίτι είναι η μία από τις τρεις δοκιμασίες που πρέπει να περάσει κάποιος.
Το δεύτερο (να παντρέψεις κόρη) δεν το βλέπω στο κοντινό μέλλον, όσο για το τρίτο (να φας επιτέλους πατσά) δεν το βλέπω ούτε στο μακρινό.
geia σου ρε Γιώργο. μεσ' την καρδιά μου μίλησε το ποστάκι σου. Πάντα ωραία κάδρα. Κι εγώ ψάχνω τις πόρτες και τα παράθυρα ανοιχτά και για να βγω αλλά και για να μπω. Ευτυχώς, όπως και να είναι η διάθεσή μου, δε χάνω ποτέ τη διαθεσή μου για ξεπορτίσματα ή για εξερευνήσεις!
νά ' σαι καλά!
www.u-hoo.gr/gianniskafatos
@ giannis kafatos
Ευχαριστώ ρε Γιάννη κι εύχομαι ποτέ να μη χάσεις τη διάθεσή σου για εξερευνήσεις (και να ξεχνάς και το κινητό σου ενίοτε).
Καλημέρα Γιώργο..
Μια τάση φυγής μας διακατέχει όλους τελικά. Φεύγουμε ..ξαναγυρίζουμε
πάμε για άλλα..τι να κάνεις
Τζούρες ζωής σε μικρές δόσεις..
Πολύ ωραία ανάρτηση -καταπληκτικές φωτογραφίες..
Να σαι καλά Γιώργο
Οι φωτογραφίες είναι καταπληκτικές αλλα και το κείμενο που γοητευτικά τις συνοδεύει επίσης εξαίρετο.
Υπομονή και επιμονή στην ομορφιά...
Την Καλημέρα μου!!!
πολυ ομορφη αναρτηση γιωργο(σε ειχαμε χασει για λιγο καιρο)
το θεμα ειναι να μη μενεις στα ιδια και σαπιζεις, οπως πολυ καλα λες... το θεμα ειναι να εχεις ανοιχτα αφτια και ματια(συμπληρωνω)
γεια και χαρα
@ περίπλουσ
Ευχαριστώ φίλε μου από την αγαπημένη Κρήτη.
π. λίβυος
Υπομονή κι επιμονή στην ομορφιά... ε;
Υπέροχο σύνθημα, επίτρεψε μου να το κάνω δικό μου.
@ amelie
Γεια σου μικρή μου amelie.
Το υπέροχο δεν είναι να χάνεις κάποιον, αλλά να τον βρίσκεις. Αλλά αν δε χαθεί πώς θα τον βρεις ξανά;
Το θέμα είναι να κάνεις αυτό, που αισθάνεσαι και όχι αυτό, που φαντάζεσαι ότι μπορεί να θέλουν, ή να περιμένουν, οι άλλοι από σένα.
Καλό, ζεστό απόγευμα :)
ΥΓ: Οι φωτογραφίες σου είναι μαγευτικές!
...και το θεμα ειναι οτι στην καρδια ενος blogger υπαρχει περισσια ευαισθησια
και το θεμα ειναι οτι μια αναρτηση μπορει να ειναι ενα ολοκληρο βιβλιο.
ομορφο Γιωργο!!!!
καλο σου βραδυ.
Γιώργο,
ξεχνάς δεν ξεχνάς, δεν τρέχει κάστανο. Ζήσε όπως θέλεις, πάντα θα σε συμπαθούμε.
@ δενδρογαλή
Το θέμα ηρωίδα μου είναι ότι δεν κάνω πάντα αυτό που αισθάνομαι, αλλά πολλές φορές αυτό που φαντάζομαι ότι περιμένουν οι άλλοι, γι' αυτό... έχω πολύ δρόμο μπροστά μου.
@ aliki
Αν κρίνω από τις δικές σου αναρτήσεις aliki μου, τότε μιλάμε για πολλά βιβλία γεμάτα γνώση κι ευαισθησία.
@ spyros vlahos
Αυτή την απάντηση μόνο περίμενα (και ήθελα) από σένα.
Ρε συ Γιώργο, και να ... πλακωθούμε στις φάπες (που δε θα γίνει) πάλι μαζί θα τα λέμε.
Νά 'σαι καλά, δικέ μου.
Καλό μήνα!!!
Εγω πάλι γιατί νομίζω ότι ...ψαχνεις για μια ισορροπια. Που όμως ...δεν ερχεται....
@ άννα
Καλό μήνα Άννα που είσαι και σαμαρείτισσα (το βρήκα, το βρήκα).
Στα πόσα έφτασες;
@ katerina
Η αλήθεια είναι ότι ψάχνω για μια ισορροπία η οποία πολλές φορές έρχεται, αλλάαα...
έχω ανακαλύψει ότι όταν βρίσκομαι στο στάδιο που την κυνηγάω περνάω καλύτερα.
Είμαι πολύ σοβαρά γιατρέ μου;
(Και καλωσόρισες)
Γιώργο τι έγιναν τα σχόλια μου οεο;
Καλό μήνα ωστόσο
@ freedula
Καλό μήνα Ελευθερία μου!
Τι εννοείς, όμως, όταν με ρωτάς για τα σχόλιά σου; Δεν καταλαβαίνω (οεο).
Γιωργο καλησπερα (οεο) χαχα Οντως "γιατί είσαι πρώτα άνθρωπος" αυτο μου αρεσε .... οπως παντα υπεροχες φωτογραφιες.. Καλο μηνα ευχομαι και να εισαι καλα.
@ roadartist
Καλησπέρα sweetartist. Επανήλθες; Έρχομαι να σε βρω. Καλά είμαι!.
καλό μας μήνα γιωργο!!!
μ αρεσε το ποστ..φωτογραφιες απιστευτες και το κειμενο γεματο αληθεια..καιρος για καινουργια ταξιδάκια εντος
να σαι καλά!
@ nhfalia methh
Καλό μας μήνα κι ευχαριστώ.
Πάντα είναι ώρα για καινούρια ταξιδάκια...
Γιώργο, γράφεις:
Και το κακό είναι ότι αφοσιώνεσαι σε ό,τι κάνεις! Αμάν, πια!
Ε, λοιπόν, αυτό νομίζω πως είναι κι ένα κριτήριο γνησιότητας. Το πώς δίνεσαι δηλαδή σ' αυτό που αγαπάς και σ' αυτό που κάνεις.
Είναι ωραίο να παθιαζόμαστε με ό,τι καταπιανόμαστε!
Να, για παράδειγμα, τώρα το καλοκαίρι μπαίνω στη θάλασσα. Νιώθω πως είμαι ένα μαζί της. Το νερό τρέχει στα μηλίγγια μου. Βλέπω ένα ηλιοβασίλεμα, βουτάω μέσα του, περπατάω στο δάσος, πίνω την ησυχία του και την πρασινάδα του... Μαγειρεύω καιπροσεύχομαι να πετύχει και ν' αρέσει σ' όσους φάνε, ακούω μουσική και συντονίζω τους χτύπους της καρδιάς μου, χορεύω και δεν με νοιάζει τι γίνεται γύρω μου - μόνο νιώθω το ρυθμό, διαβάζω ένα ποίημα και κλαίω (να λίγο πριν διάβασα ένα κειμενάκι της Βασιλικής και τα μάτια μου είναι ακόμη υγρά...)
Έχω ένα motto αγαπημένο, που το λέω συχνά: Κι αν δεν μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς, τότε αγάπησε αυτό που κάνεις.
Έτσι είναι. Πώς να κάνεις κάτι χωρίς να το αγαπάς; Ε;
Δεν γίνεται.
Έτσι είναι και με τη δουλειά μας. Εμείς οι δάσκαλοι πρέπει να παθιαστούμε για να λειτουργήσουμε.
Μπαίνω, που λες, στην τάξη με τους μαθητές μου, νιώθω πως είμαι η μητέρα τους, μπαίνω στα μάτια τους και ψάχνω τις σκέψεις τους, δεν με νοιάζει μόνο να συμπληρώσω το βιβλίο της ύλης.
Πώς γίνεται να μπαίνεις σε μία αίθουσα γεμάτη σπινθήρες και να μην παίρνεις φωτιά;
Εμείς φταίμε που παθιαζόμαστε;
Μα αν δεν αρπάζανε τα ρούχα, τα μαλλιά μας, η σκέψη μας φωτιά... τότε θα μέναμε κρύοι κι ανέκφραστοι σαν μια στήλη άλατος που ούτε το φαί δεν μπορεί να νοστιμίσει...
Το'χουμε ανάγκη το πάθος. Για να είμαστε αληθινοί...
"ώς γίνεται να μπαίνεις σε μία αίθουσα γεμάτη σπινθήρες και να μην παίρνεις φωτιά;"
Βρε συ Φλωρα.. τι κειμενο ηταν αυτο??? Κατι τετοιες στιγμες μετανιωνω που δεν εγινε δασκαλα :) νομιζω οτι θα το ειχα.. αλλα ποτε δεν σκεφτομουν σοβαρα το μελλον όπως και τωρα.. Υπεροχες σκεψεις, εχεις απιστευτη ζωη μεσα σου..
Γιωργο συγνωμη που απαντησα κ εγω..αλλα μακαρι να διαβαζαμε τετοιες σκεψεις ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ο κοσμος αν σκεφτοταν ετσι δε θα ειχε αναγκη ...προζακ.. Να'σαι καλα..
@ flora - roadartist
Μια χαρά τα λέτε κι οι δυο.
Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από σένα flora, όσο για σένα sweetartist ελεύθερα και "σαν το σπίτι σου". Όταν έστηνα την ιστοσχεδία μου κάτι τέτοιο ονειρευόμουν δηλ. συζήτηση και μεταξύ των επισκεπτών και όχι με αυτή την αυστηρή μορφή:
-σχόλιο επισκέπτη
-απάντηση οικοδεσπότη
-σχόλιο άλλου επισκέπτη
-απάντηση οικοδεσπότη
κ.ο.κ.
Και είστε και οι δυο τόσο ωραίες, η μια ξεκίνησε με μια ατάκα δικιά μου, η sweetartist απάντησε ξεκινώντας με μια ατάκα της flora, κλείνω κι εγώ με την τελευταία της sweetartist και λέω να είστε καλά.
(Μήπως να έστηνα κανένα θεατρικό blogoπαίχνιδο;)
Την καλημέρα μου αγαπητέ συνονόματε και έχεις πρόσκληση για παιχνίδι.
Αντε Γιώργο.. Σε εχει πιασει η καλοκαιρινη διαθεση φανταζομαι?.. ..ανάρτηση!!! :)
Τι καταπληκτικές εικόνες είναι αυτές!!! Και κρατώ αυτό: "υπάρχουν τόσα παράθυρα στον κόσμο, αρκεί ν' ανοίξεις ένα για να μπει το φως" Χρειαζόμουν αυτά τα λόγια απόψε. Σ' ευχαριστώ πολύ. Είναι απάντηση σ' ευχή.
@ spring
Συνονόματε γεια σου. Είδα την πρόσκληση και σ' ευχαριστώ. Θα το κάνω, μου αρέσει αυτό το παιχνίδι.
@ roadartist
Oui madame!!! Σπεύδω.
Φιλιά.
@ aeglie
Χαίρε καλή μου aeglie!
Γιωργο μου εφοσον εχεις βεβαια τη διαθεση για παιχνιδι, εχεις προσκληση..διχως πιεσεις.. Καλο ξημερωμα..
Μού 'στειλαν αυτό το μήνυμα
ΒΟΗΘΕΙΑ!!!ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ6 ΕΤΩΝ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΒ+ (ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ) .ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝΜΕΤΣΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ (παιδο-ογκολογικό ) ( 2310 993506 & 2310 993944 )ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
Κάποιος ηλίθιος μάλλον παίζει. Ήταν ψέμμα το παιδάκι. Πήγαινε στην
http://blogathinaios.blogspot.com/2008/06/sos_09.html
@ roadartist
O.k. sweetartist, θα ανταποκριθώ.
@ spyros vlahos
Εντάξει Σπύρο μου.
Δημοσίευση σχολίου