Το ύφος είναι το ήθος

Δεν μπορεί να είσαι άλλο από αυτό που δείχνεις. Δεν μπορούν οι πράξεις σου ή οι συμπεριφορές σου να είναι κάπως κι εσύ να διατείνεσαι πως είσαι κάπως αλλιώς. Η φόρμα και το στυλ υπαγορεύονται πάντα από το περιεχόμενο.

Άνθρωποι και ανθρωπάκια παρελαύνουν καθημερινά μέσα από το γυαλί της τηλεόρασης και σε κοιτάζουν με αλαζονεία, με υπεροψία, ενώ θέλουν να δείξουν πως είναι σεμνοί και προσγειωμένοι. Έτοιμοι να λιανίσουν τους αντιπάλους τους, κοιτώντας τους ειρωνικά, με σοφιστικέ μειδιάματα, χειρονομώντας απαξιωτικά. Τίποτα μην πέσει κάτω, καμιά λέξη να μην πάει χαμένη, θίγονται κι επαναστατούν σε τυχόν ενάντια λόγια στα δικά τους. Όλα για το θεαθήναι, για τη βιτρίνα. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, t.v.περσόνες, παρουσιαστές, ιερείς ο καθένας και το ύφος του. Δεν είναι βέβαια αυτοί έτσι, απλώς εκείνη τη στιγμή νευρίασαν ή φοβήθηκαν ή έπρεπε να δώσουν ένα μάθημα στους άλλους ή εν πάσει περιπτώσει έτσι έπρεπε να κάνουν. Οι πολιτικοί που λένε ψέματα δεν είναι καθόλου ψεύτες, οι δημοσιογράφοι που κάνουν συμφωνίες απλώς αναγκάσθηκαν, οι παρουσιαστές που εκτροχιάζονται στα χωρίς επιστροφή λιβάδια της γελοιότητας είναι γιατί έτσι τους θέλει ο κόσμος (;). Κι όλοι μιλάνε, μιλάνε, μιλάνε ηδονίζονται ν'ακούν τη φωνή τους. Δεν ακούν κανέναν άλλον, δεν αφήνουν να μιλήσει κανένας άλλος, αλλά δεν είναι έτσι αυτοί. Προς θεού, αυτοί κατανοούν τους συνομιλητές τους, είναι ευπροσήγοροι, είναι φιλικοί και προπάντων είναι δημοκρατικοί. Ο ιερέας που παίζει ξύλο ή καίει βιβλία είναι γεμάτος αγάπη κατά βάθος. Μη σας ξεγελάει το ύφος του.

Δεν υπάρχει πια αξιοπρέπεια, μόνο η παραχώρηση. Παραχώρηση στην παραχώρηση βάλε λίγο νερό στο κρασί σου και στο τέλος θα πίνεις μόνο νερό. Μα δείτε τους το ύφος τους είναι το ήθος τους.